Waarom deze blog?

 Sinds een tijdje ben ik actief als vrijwilliger. Lokaal maar sinds aantal maanden zeker internationaal.

De oorlog in Oekraïne was een trigger waardoor bij mij de stoom uit mijn oren kwam. Waarom niet bij Syrië en andere conflict gebieden vraag je af? Goed punt, denk dat de informatie zo selectief binnenkomt dat het verder weg voelt. Verdienen die mensen geen hulp dan? Zeker wel, en dan doe ik ook waar ik kan. Al snel kom je als vrijwilliger dezelfde mensen tegen. De mevrouw van de voedselbank, de dame van vluchtelingenwerk, en zo help je bewust en onbewust elkaar. Waar ik op gesprek ga bij een bedrijf om te praten over donaties voor onze stichting, hoor ik ook dat ze mensen zoeken, dan gaat bij mij 1 en 1 al op. Dus koppel ik mensen aan elkaar en zo helpen we samen.

Recentelijk ben ik gestart om te helpen als vrijwilliger bij een organisatie Teslawensrit. Zoals je al kan gokken, ja het bevat een Tesla en wens en een rit. Helemaal goed. In deze blogs ga ik wat vertellen wat ik zoal meemaak. Soms drama en puur menselijk leed en soms ook wel vrolijk ondanks de omstandigheden.

Wat ik niet doe is foto's plaatsen van mensen (vluchtelingen), dat is not done. Die mensen vragen hier niet om tenslotte. Verder zal ik geen namen noemen of te gedetaileerd beschrijven. Privacy is voor iedereen.

Update: Sinds enige maanden rij ik via On My Way UA, een andere stichting, 100% gericht op hulpverlening voor Oekraïne.