fijne 5 mei (eerder geplaatst op linkedin)
Fijne bevrijdingsdag.. 5 mei..
Gisteren was een drukke dag, met mijn collega de bus volgeladen met 3 fietsen, mensen blij kunnen maken met een fiets. Een fiets voor 17 jarige Oekraïense jonge meid, dus trots staat te vertellen dat ze gaat studeren aan de universiteit en Rotterdam te gekke stad vindt. (Is het ook). Het plan “dat doen we even” werd later, van laden bij Oosterfaantje.nl (kijk eens op hun website), tot laden bij een collega. We waren net voor 20:00 uur weer in Hendrik Ido Ambacht. De bus voor de deur gezet en collega mee zodat we rustig dodenherdenking konden zien.
Na de bus gelost te hebben naar huis, doodop. Kijk op tv naar ontsteken van het vrijheidsvuur. Denk geweldig, dat we dit hebben en mogen blijven houden. Herdenken doen we samen, hoor dat mensen mooi vinden dat Oekraïense gasten in ons land ook mee herdenken. Morgenmiddag stap ik een andere wereld binnen. De wereld van een plastic tasje waar iemand’s wereld in past. Zo klein is die wereld geworden. Bevrijdingsdag kan ik niet uitleggen, hun verlangen om naar “huis“ te gaan is zo groot dat ze dicht bij hun land blijven. Hoe ellendig die opvang ook is, hoe ik steeds naar adem hap buiten als ik er ben, slappe grappen maak naar de andere rijders over fishermen friends, hoe bizar ook, het verlangen om naar huis te gaan, is zo groot dat de meest ellendige opvang nog altijd beter lijkt dan te gaan. De onzekerheid of ze ooit terug kunnen naar hun “thuis“ is voelbaar, je merkt de pijn bij de mensen, en met een vertaal app kom je heel eind, tranen en verdriet op een gezicht hoef je niet te vertalen.
Rijdend door een land met veel driekleuren, rood-wit-blauw. Begrip is er bij iedereen, maar ook een soort vermoeidheid en gelatenheid helaas. Pas zei iemand tegen me ‘komt er weer iemand met dat “Oekraïne verhaal” … eh nee dat snap ik niet, het biertje op bevrijdingsdag wel beleven in alle vrijheid, maar denken dat met gemiddeld 9,40€ per NL-er (giro 555) voldoende is om het op te lossen? Nee, dat is het niet.
Ik wens iedereen een fijne bevrijdingsdag, en mocht je denken, doe ik nog een wijntje of biertje vandaag op het terras, je bent welkom om iets aan ons te doneren, kopen wij er paar potjes babyvoeding voor, kan er weer een kindje eten.
We rijden vandaag, 12 volle auto’s van een land in vrijheid, door een buurland, naar een land wat grote delen van Nederland heeft bevrijd.
Dat land staat nu klaar hun buren te helpen, dus vrijheid beleven is solidair zijn, niet alleen in gedachten, maar ook in iets meer dan de gedachte dat 555 alles oplost. Nee dat is een druppel geweest terwijl er een emmer tranen valt iedere dag in een opvang.
Wilt u ons blijven helpen? Iedere euro telt, ook die 10€ voor biertjes die we virtueel toasten op onze buren in Europa die niet vrij zijn, niet onze vrijheid mogen beleven, maar dit wel graag zouden willen.
Fijne 5 mei, dat we nog lang van onze vrede en vrijheid mogen genieten!
Gisteren was een drukke dag, met mijn collega de bus volgeladen met 3 fietsen, mensen blij kunnen maken met een fiets. Een fiets voor 17 jarige Oekraïense jonge meid, dus trots staat te vertellen dat ze gaat studeren aan de universiteit en Rotterdam te gekke stad vindt. (Is het ook). Het plan “dat doen we even” werd later, van laden bij Oosterfaantje.nl (kijk eens op hun website), tot laden bij een collega. We waren net voor 20:00 uur weer in Hendrik Ido Ambacht. De bus voor de deur gezet en collega mee zodat we rustig dodenherdenking konden zien.
Na de bus gelost te hebben naar huis, doodop. Kijk op tv naar ontsteken van het vrijheidsvuur. Denk geweldig, dat we dit hebben en mogen blijven houden. Herdenken doen we samen, hoor dat mensen mooi vinden dat Oekraïense gasten in ons land ook mee herdenken. Morgenmiddag stap ik een andere wereld binnen. De wereld van een plastic tasje waar iemand’s wereld in past. Zo klein is die wereld geworden. Bevrijdingsdag kan ik niet uitleggen, hun verlangen om naar “huis“ te gaan is zo groot dat ze dicht bij hun land blijven. Hoe ellendig die opvang ook is, hoe ik steeds naar adem hap buiten als ik er ben, slappe grappen maak naar de andere rijders over fishermen friends, hoe bizar ook, het verlangen om naar huis te gaan, is zo groot dat de meest ellendige opvang nog altijd beter lijkt dan te gaan. De onzekerheid of ze ooit terug kunnen naar hun “thuis“ is voelbaar, je merkt de pijn bij de mensen, en met een vertaal app kom je heel eind, tranen en verdriet op een gezicht hoef je niet te vertalen.
Rijdend door een land met veel driekleuren, rood-wit-blauw. Begrip is er bij iedereen, maar ook een soort vermoeidheid en gelatenheid helaas. Pas zei iemand tegen me ‘komt er weer iemand met dat “Oekraïne verhaal” … eh nee dat snap ik niet, het biertje op bevrijdingsdag wel beleven in alle vrijheid, maar denken dat met gemiddeld 9,40€ per NL-er (giro 555) voldoende is om het op te lossen? Nee, dat is het niet.
Ik wens iedereen een fijne bevrijdingsdag, en mocht je denken, doe ik nog een wijntje of biertje vandaag op het terras, je bent welkom om iets aan ons te doneren, kopen wij er paar potjes babyvoeding voor, kan er weer een kindje eten.
We rijden vandaag, 12 volle auto’s van een land in vrijheid, door een buurland, naar een land wat grote delen van Nederland heeft bevrijd.
Dat land staat nu klaar hun buren te helpen, dus vrijheid beleven is solidair zijn, niet alleen in gedachten, maar ook in iets meer dan de gedachte dat 555 alles oplost. Nee dat is een druppel geweest terwijl er een emmer tranen valt iedere dag in een opvang.
Wilt u ons blijven helpen? Iedere euro telt, ook die 10€ voor biertjes die we virtueel toasten op onze buren in Europa die niet vrij zijn, niet onze vrijheid mogen beleven, maar dit wel graag zouden willen.
Fijne 5 mei, dat we nog lang van onze vrede en vrijheid mogen genieten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten